
Ένας νέος διαδικτυακός τόπος από και για εκείνους τους οπαδούς που αρνούνται την ορθότητα των προέδρων, των ρουφιάνων, των γηπέδων "Big Brother'' και των εταιρειών.
http://nofairplay88.blogspot.com/
Ενημέρωση την οποία είχαμε λάβει από Πολωνούς συντρόφους Skinheads σχετικά με τη συναυλία των Cockney Rejects στη πατρίδα τους.
Στις 17 Νοεμβρίου στην Gdynia (Poland) στο Ucho club έλαβε χώρα μία συναυλία των Cockney Rejects στην οποία παραβρεθήκαν πολλοί από διάφορες πόλεις. Υπήρχε μία καλή ομάδα από NS άτομα αλλά δε μπορούμε να πούμε πως ήμασταν πολλοί μιας και είχε παραβρεθεί μία μόνο οργανωμένη ομάδα αλλά είδαμε ότι είρθαν και πολλοί μεμονωμένοι συναγωνιστές οι οποία αποφάσισαν να παραβρεθούν από μόνοι τους. Ανάμεσα στους εθνικιστές-πατριώτες skinheads, μπορούσες να δεις hooligans από πολλές αθλητικές ομάδες και ροκάδες οι οποίοι είχανε συγκεντρωθεί για αυτή τη συναυλία. Βέβαια υπήρχε και η «βρώμικη πλευρά» του κοινού με punks, sharps κ.λ.π. Στο ξεκίνημα της η συναυλία ήταν αρκετά ειρηνική και μιλήσαμε με αρκετούς φίλους που είχαμε καιρό να δούμε.. Περίπου στα μισά της συναυλίας έγινε μία διακοπή εξαιτίας του ότι έπαιζε η εθνική μας ομάδα, η οποία νίκησε το Βέλγιο και προκρίθηκε στο Ευρωπαικό Πρωτάθλημα. Η διάθεση μας λοιπόν ήταν αρκετά καλή. Έπειτα η συναυλία συνεχίστηκε και ξεκινήσαμε πάλι το pogo κάτω από τη σκηνή. Κάθε φορά λοιπόν που καταλαβαίναμε πως κάποιος είναι sharp ή ανάλογος βρωμιάρης προσγειωνόταν αμέσως στο πάτωμα κάτω από τις αρβύλες μας. Δεν ήταν όλοι τόσο τυχεροί να δούνε το τέλος της συναυλίας…Μικροί και μεγάλοι καυγάδες και μάχες συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος και μετά από αυτό της συναυλίας. Σε όλες βέβαια υπήρχε φυσικά ένας νικητής…Οι Cockney Rejects αντί για τα κλασσικά ‘γεια’ και ‘τι ωραία συναυλία’ εισέπραξαν δυνατά ένα Sieg Heil!Όλοι μας γυρίσαμε σπίτι μας με υπέροχη διάθεση και δίχως κανένα πρόβλημα από αστυνομίες ή κάποια άλλη ομάδα. Την επόμενη μέρα η “Gazeta Wyborcza” (εφημερίδα) έγραψε για νέο-ναζί οι οποίοι καταστρέψανε αμάξια και λοιπές ανοησίες…Full domination and terror!
Skinheads Hooligans White Power Trojmiasto
Ένα πολύ ενδιαφέρον ισπανικό έντυπο το οποίο κατά καιρούς έχει δημοσιεύσει και συνεντεύξεις από ελληνικά συγκροτήματα είναι το Skinhead Magazine. Δυστυχώς η έκδοση του γίνεται πλέον μόνο στα ισπανικά μιας και η ζήτηση του στο εξωτερικό δεν δικαιολογούσε τα έξοδα και μιας αγγλικής έκδοσης. Πρόσφατα ο εκδότης του περιοδικού είχε δώσει συνέντευξη σε ελληνικό έντυπο ενώ από όσο πληροφορηθήκαμε στο επόμενο τεύχος θα έχει συνέντευξη από γνωστό συγκρότημα της συμπρωτεύουσας. Σε μία εποχή που το διαδίκτυο έχει κατακλείσει τις επικοινωνίες μας καλό είναι όσο μπορούμε να βοηθούμε την ύπαρξη περιοδικών και εκδόσεων, όχι μόνο γιατί αποτελούν και αυτά κομμάτι της εξάπλωσης της υποκουλτούρας μας αλλά επειδή αποτελούν μία αληθινή έκφραση και προσπάθεια η οποία μένει αναλλοίωτη στο χρόνο.
Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1970 το κύμα της punk και λίγο μεταγενέστερα oi! μουσικής άρχισε να εμφανίζεται και στην Ελλάδα. Παράλληλα με τους punks άρχισαν να φαίνονται που και που στα μαγαζιά που παιζόταν η μουσική αυτή και λιγοστοί νέοι κοντοκουρεμένοι με κονκάρδες και ραφτά εθνικιστικού και φυλετικού περιεχομένου. Οι πρώτοι αυτοί νέοι άρχισαν να συγκροτούνται σε ομάδες και παρέες.Με την ηγετική μορφή του θρυλικού Κοστέλο άρχισαν τη δράση. Στόχος των πρώτων Ελλήνων skins ήταν στην αρχή οι διάφοροι αριστεριστές αναρχοάπλυτοι μαλλιάδες. Έτσι άρχισαν οι συμπλοκές στους δρόμους. Σιγά σιγά οι Έλληνες skins άρχισαν να οργανώνονται περισσότερο και να καθορίζονται ιδεολογικά ως εθνικοσοσιαλιστές. Αρκετοί Αθηναίοι skins είχαν σχέσεις με άλλους ευρωπαίους συντρόφους και κυρίως Άγγλους αλλά και με το τότε N.F. Δυναμική παρουσία σε πολιτική συγκέντρωση αν θυμάμαι καλά, έγινε τον Δεκέμβριο του 1983 στο μνημόσυνο στου Μακρυγιάννη, εκδήλωση στην οποία είχαμε και μικροεπεισόδια.
Η εμφάνιση των skinheads, οι αρβύλες, τα μπουφάν, οι τιράντες κ.λ.π. γρήγορα δημιούργησαν έναν νέο τρόπο ντυσίματος καθώς και ένα στίγμα συμπεριφοράς εθνικά σκεπτόμενων νέων. Με αλλεπάληλα σκηνικά και μάχες των Ελλήνων skins άρχισαν οι νέοι της Αθήνας να ηρωοποιούν τα άτομα αυτά, φτάνοντας στο σημείο πια ο όρος skin να συμβολίζει τον ήρωα, τον ατρόμητο, τον νικητή, το νέο μοντέλο νέων ανθρώπων που επιβάλουν την πατριωτική τους θέληση και επικρατούν παντού. Και όντως τα πράγματα κάπως έτσι ήταν. Οι Έλληνες skinheads σε όποιο χώρο κ αν κινούνταν επικρατούν. Στα γήπεδα με την ανάρτηση πανό με νεκροκεφαλές και σβάστικες, σε οργανώσεις εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας και σε ομάδες χούλιγκαν (ΝΟΠΟ κ.λ.π.). Πολλοί αρχίζουν να δραστηριοποιούνται και σε εθνικές οργανώσεις οι οποίες συνεχίζουν τον αγώνα τους μέχρι σήμερα.
Ομάδες skins εγκαθίστανται τα βράδια έξω, σε περιοχές και πλατείες (Μουσείο, Θησείο, Εξάρχεια κ.λ.π.). Έπειτα, με την είσοδο στην Ελλάδα των πρώτων αλλοφύλων μεταναστών αρχίζουν οι επιθέσεις σε ξένους. Skins με ορμητήριο τη Φωκίωνος Νέγρη επιτίθενται συχνά πυκνά σε Πακιστανούς και μαύρους που διαμένουν στις γύρω περιοχές. Αλλά και σε συναυλίες που γίνονται σε διάφορα μέρη της Αθήνας (όπως Saxons στη Ριζούπολη, Motorhead στο Περισσό), οι Έλληνες skins παρουσιάζονται και συγκρούονται με ιδεολογικούς αντιπάλους τους. Παρά τη δυναμική αρχή, το πρώτο κύμα, η πρώτη γενιά των Ελλήνων skins, δεν θα έχει καλή κατάληξη μιας και η στράτευση αλλά κυρίως ο αγώνας για επιβίωση αρκετών, φερόμενων και ως στελεχών του κινήματος, οδήγησε αρκετούς σε ιδεολογική κατάρρευση και σε επαφές με αμφιβόλου ποιότητας άτομα με συνέπεια την κατάρρευση και απορρόφηση του κινήματος από το σύστημα. Βέβαια κάποιοι παλιοί εναπομείναντες, κυρίως τη χρονιά 1990-91 προσπάθησαν να δώσουν νέα πνοή στο κίνημα (κατά τη γνώμη μου ανεπιτυχώς) κυκλοφορώντας κάποιο περιοδικό. Αν θυμάμαι καλά βγήκαν 4 τεύχη (Hellas Skins). Παρ όλα αυτά οι skinheads στην Ελλάδα δεν έσβησαν μιας και άρχισαν να εμφανίζονται νέες γενιές, πιο πολιτικοποιημένοι από τους παλιούς. Βέβαια σήμερα υπάρχουν και αρκετά συγκροτήματα και οργανώσεις. Τέλος, παρά την ιδεολογική επίθεση που δέχονται από απολίτικους η γνώμη μου είναι πως στο τέλος σίγουρα θα επικρατήσουν.
Το παραπάνω κείμενο προέρχεται από επιστολή που λάβαμε από Έλληνα skinhead της εποχής εκείνης, τον οποίο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε πολύ για την συμβολή του στη προσπάθεια μας. Οi!
Έτοιμο κατά πάσα πιθανότητα θα είναι τον προσεχή Φλεβάρη το πρώτο album των Αθηναίων Σύμφωνο Μολότοφ, το οποίο θα περιλαμβάνει 13 κομμάτια, εκ των οποίων τρία είναι αγγλόφωνα. Θα έχει πιθανότατα τον τίτλο "Oi! it's RAC" και σαν βάση του ήχου τους το κλασσικό oi! βρετανικής σχολής, με στοιχεία rockabilly σε κάποια σημεία.
Κλείσε τα μάτια στα σύνορα που οριοθετεί ο καπιταλισμός ανάλογα με τα συμφέροντα του και ταξίδεψε στη γη που ποτίστηκε με το αίμα των προγόνων σου. Ταξίδεψε εκεί που γεννήθηκε και μεγαλούργησε το παρελθόν που κρύβεις στην ψυχή και στο αίμα σου. Αφουγκράσου τις φιλοσοφίες και τις ιαχές του πολέμου. Νιώσε τη δύναμη της Ελευθερίας. Κοίτα τα χαμόγελα που απλόχερα χάριζαν στο θάνατο οι ημίθεοι. Πάλεψε με τη μοίρα και το πεπρωμένο. Γνώση και αρετή. Σκέψη και δράση. Ταξίδεψε εκεί από όπου προέρχεσαι και αντίκρισε με θάρρος την αλήθεια. Μην ψάξεις μακριά για να βρεις ήρωες και κατορθώματα. Κοίτα πίσω τους δικούς σου προγόνους. Πόσοι αφήσαν τη πνοή τους στα μέτωπα, πόσοι εργάστηκαν σαν δούλοι, πόσοι ταξίδεψαν Οδύσσειες και πόσοι ζουν ακόμα προδομένοι και σκλαβωμένοι. Γνώρισε την Πατρίδα που τόσο φτηνά την αγοράζουν και την πουλάνε οι πολιτικοί, γνώρισε τις αξίες που τόσο εύκολα υποτιμούν και μηδενίζουν οι σύγχρονοι κουλτουριάρηδες και γνώρισε την Ελλάδα που αυτό το κράτος έχει σκοτώσει. Έπειτα γίνε εργάτης των ονείρων που γέννησε η αναζήτησή σου και κτίσε αυτά που φαντάζουν ερείπια…
YAKUZA... Μία λέξη μυστήριο για πολλούς καθώς εκπροσωπεί τη μεγαλύτερη ιαπωνική εγκληματική οργάνωση παγκοσμίως. Συνδεδεμένη με CLANS και ιεραρχίες, για τους πολλούς, βάσει κυρίως κάποιων ταινιών. Δυστυχώς δεν υπάρχει μία ολοκληρωμένη άποψη για το τι πραγματικά ήταν οι YAKUZΑ. H ιστορία ξεκινάει το 17ο αιώνα από χαμηλές τάξεις samurai του βαθμού ''HATAMOTO'' o οποίος μοιάζει με ένα τέταρτο του shogun, δηλαδή πολεμιστές πλουσίων φεουδαρχών, όπως συνηθιζόταν στην τότε Ιαπωνία. Ήταν φτωχοί πολεμιστές που κατείχαν το δρόμο του σπαθιού -IAIDO- και είχαν περίεργη αμφίεση για την εποχή, με διαφορετικά ρούχα και μαλλιά από τους άλλους samurai. Μία σέκτα τους με το όνομα MACHI YAKKO αντιδρούσε στα δρώμενα της εποχής και πήρε στα χέρια της τη δικαιοσύνη καθώς οι φτωχοί τότε ήταν αναλώσιμοι εκείνη την εποχή.