Skinhead Front
" Το ουρλιαχτό της αγέλης μας πάντα θα είναι απωθητικό για τα κοπάδια "



Στρατευμένη Μουσική...


Άλλη μία πολιτικοποιημένη συναυλία έλαβε χώρα στην Αθήνα στα πλαίσια της 7ης Γιορτής Ελληνικής Νεολαίας στο Άλσος Ελληνικού Στρατού. Τα συγκροτήματα που συμμετείχαν έδειξαν για μία ακόμη φορά πως η μουσική έκφραση μπορεί να αποτελέσει και αυτή ένα μέσο αντίστασης ενάντια σε όσα θανατώνουν τα όνειρά μας. Η Ελλάδα υπήρξε και συνεχίζει να είναι μία χώρα όπου Skinhead σημαίνει Αγωνιστής και Έλληνας. Αγωνιστής της Ζωής, Εργάτης των Ονείρων του και Έλληνας στη συνείδηση και το Αίμα. Μακρυά από προσωπικές προβολές και καλλιτεχνικές - εμπορικές επιδιώξεις, 3 συγκροτήματα συμμετείχαν στο μουσικό κομμάτι της γιορτής παρουσιάζοντας το καθένα μία μοναδική δική του αίγλη.

Οι Sergeant Οi! από τον Πειραιά, skins παλαιοτέρων δεκαετιών, απέδειξαν πως όσα χρόνια και αν περάσουν αυτή η φλόγα δε σβήνει ποτέ από τις καρδιές τους. Αποφασισμένοι να επιστρέψουν στη μουσική έκφραση της skinhead υποκουλτούρας έπαιξαν 4 νέα κομμάτια τους με καθαρά κοινωνικό και αντικρατικό στίχο. Ακολούθησαν οι βορειοελλαδίτες White Pride Rockers, οι οποίοι παίζοντας στο γνώριμο street rock ύφος τους παρουσίασαν με λίγα λόγια αυτό που ονομάζεται πολιτικοποιημένο γκρούπ. Κομμάτια για την εθνικιστική δράση στους δρόμους και στη ζωή, αφιερωμένα στον αγώνα που υπάρχει και σε αυτόν που έρχεται. Τρίτο στη σειρά και τελευταίο συγκρότημα ήταν οι Αθηναίοι Σύμφωνο Μολότωφ. Έχοντας ένα μοναδικό στυλ και τεχνικό παίξιμο, επηρεασμένο από βρεττανικό oi! και punk κατάφεραν να εμφανιστούν καλύτεροι από ποτέ. Κομμάτια για τη δική μας καθημερινότητα, τη βία, την ενότητα στο χώρο μας και φυσικά αρκετές σατυρικές αναφορές σε antifa, hip hop κ.λ.π.

Η Ελληνική σκηνή δείχνει αρκετά σημάδια προόδου και το κυριότερο είναι ότι βλέπουμε φωνές αληθινές, βγαλμένες από έναν διαφορετικό αγώνα, από μία διαφορετική καθημερινότητα. Η μουσική μας δεν είναι ένα διέξοδο, ένα πεδίο αυτοπροβολής, ένα πιόνι στη σκακιέρα της εμπορευματοποίησης. Βλέπουμε παιδιά και συγκροτήματα τα οποία έχουν αρνηθεί την ορθότητα που προβάλει αυτή η κοινωνία να χαράζουν ένα δρόμο δικό τους. Πολλές φορές δύσκολο μα πάντα περήφανο. Δεν αντιγράφουν αλλά δημιουργούν. Εάν η ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό μας και στα αδέλφια μας αποτελέσει γνώμονα της δράσης μας τότε θα καταφέρουμε να υψώσουμε άλλο ένα τοίχο απέναντι στη βρωμιά αυτού του κόσμου. Αρκεί να το θελήσουμε...