Τούρκοι "skinheads" ;

Ταξιδάκια στη "μαγευτική" Τουρκία; Τουρκάλες και τούρκοι που δε νοιάζονται για τη πολιτική, είναι ενάντια στο ρατσισμό και στις διακρίσεις αλλά η σημαία τους κυματίζει πάντα περήφανα; Όλα καλά και όλα ωραία και να πίνουμε τις μπυρίτσες με τους "γείτονες"; Ακόμα και τούρκοι που την είδαν λευκοί φυλετιστές; Ε λοιπόν, με όλη αυτή τη ξεφτίλα δε γουστάρουμε να έχουμε καμία σχέση. Γιατί; Γιατί είμαστε Έλληνες πρώτα και μετά ό,τι άλλο.

Μη τους κάνεις τη χάρη!

Γυρνάς σπίτι, το κεφάλι σου είναι γεμάτο σκέψεις σχετικά με την επιβίωση σου, τη δουλειά σου, το μέλλον σου. Άγχος, τρέξιμο, κούραση, η μέρα φαίνεται μικρή και ο ελεύθερος χρόνος σου δε φτάνει ούτε για να ξεκουράσεις το σώμα σου, πόσο μάλλον τη σκέψη σου. Πολλές φορές οι τοίχοι του σπιτιού σε πνίγουν. Οι λέξεις των βιβλίων φαίνονται πολύ βαριές για να μπορέσουν να σε ταξιδέψουν. Νιώθεις κουρασμένος ενώ ξέρεις πως είσαι ακόμα στην αρχή. Τα πράγματα που κάποτε μπορούσαν να σε χαλαρώσουν τώρα φαντάζουν μικρά μπροστά στο βάρος όσον κουβαλάς.

Τότε βγαίνεις να πάρεις μία ανάσα έξω. Ξέρεις ότι θα ανασάνεις το μολυσμένο αέρα μιας βρώμικης πόλης που τα κτίρια γύρω σου φαντάζουν σαν σάπιοι σοφάδες ενός τοίχου που καταρρέει. Αλλά αυτή είναι η πόλη σου. Κάποτε έτρεχες αμέριμνος δίχως να σκέπτεσαι το αύριο. Τα χρώματα δεν ήταν όλα γκρι και οι ματιές δεν ήταν όλες άγνωστες. Τότε που ο χρόνος πέρναγε αργά και η ζωή των μεγάλων που κοίταζες γύρω σου ήταν κάτι που για σένα θα αργούσε πολύ να ξεκινήσει.

Μα τώρα να, είσαι εσύ κάτω από τα ρούχα που λερώνονται από τη δουλειά, κάτω από τον ιδρώτα του μόχθου, πίσω από τις πελώριες σκέψεις που σε κάνουν ασυναίσθητα να σκύβεις το κεφάλι. Κάποια στιγμή θα νιώσεις στη πλάτη σου ένα χέρι. Θα είναι κάποιος που ο χρόνος δε πρόλαβε να διώξει από τη ζωή σου ακόμα. Κάποιος από τα παλιά που ξέμεινε στα γράμματα που σχηματίζουν τη λέξη «γνωστός». Γιατί τη φιλία την απέρριψες. Τη ξέρασε το παρελθόν.

….Γιατί κάθεσαι και βασανίζεσαι; Γιατί περιθωριοποιείσαι; Κοίταξε πόσα φώτα υπάρχουν γύρω σου; Πόσα μαγαζιά είναι ανοικτά; Πόσος κόσμος διασκεδάζει; Είσαι άγνωστος μεταξύ αγνώστων, μπορείς να κάνεις ότι θέλεις. Αν θες βγάλε λεφτά και φύγε σε ένα προάστιο να ηρεμήσεις και να αράζεις στα μαγαζιά που δε θα βλέπεις ότι σε ενοχλεί. Αν θες πάλι να μείνεις, διασκέδασε στους χορούς αυτής της μητρόπολης. Πάρε το απόφαση, η πόλη που ήξερες άλλαξε. Έγινε μητρόπολη. Δε χρειάζεται να αγωνιστής για τίποτα. Όλα είναι μάταια. Όλα έχουν πάρει το δρόμο τους. Πέρνα καλά εσύ και άστα λοιπόν. Κάνε τη δουλειά σου και μετά διασκέδαζε. Και έτσι θα περάσουν ωραία τα χρόνια σου. Θα περνάς ΚΑΛΑ και τι άλλο θες. Και τα προβλήματα θα περάσουν….Αρκεί εσύ να αλλάξεις μυαλά…Και στο μικρόκοσμο της υποκουλτούρας σου κάνε το ίδιο. Διασκέδαζε, πέρνα καλά και μη σκοτίζεσαι τώρα για πολλά πράγματα. Μόνο να περνάς καλά έχει νόημα. Αυτές είναι οι κλασσικές συμβουλές ενός γνωστού…

Το μόνο που χεις να κάνεις ακούγοντας για άλλη μία φορά αυτά τα πράγματα είναι να σηκωθείς και να φύγεις. Ακόμα και οι λέξεις είναι περιττές. Γιατί; Γιατί ξέρεις πως δε θέλεις να τους κάνεις τη χάρη και να αλλάξεις. Δε θέλεις να γίνεις κάποιος που απλά θα περνάει καλά και θα περνάνε όλα μπροστά από τα απαθή μάτια του. Θέλεις να αλλάξεις κάτι. Όχι τον κόσμο αλλά τη δική σου θέση σε αυτό τον κόσμο. Όχι τη κοινωνία γύρω σου αλλά τη δική σου θέση σε αυτή τη κοινωνία. Γιατί αυτό είναι το πρώτο και δυσκολότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις. Δε θες να γίνεις άλλη μία σάρκα που θα εκτονώνεται στα πολυπολιτισμικά μπουρδέλα τους ούτε άλλο ένα ανθρωπάκι που θα αναζητά ένα πέπλο να ρίξει πάνω του για να καλύψει το τίποτα του. Θες να κοιτάξεις ψηλά και να μείνει ζωντανή η πίστη που φωλιάζει μέσα στη καρδιά σου. Ξέρεις ότι είναι δύσκολα. Βιώνεις το αδιέξοδο, τη μοναξιά, τη κατάθλιψη, την αδυναμία και το πόνο. Αλλά ξέρεις πως το ιερότερο σύμβολο σου κάνει μία τροχιά κυκλική. Και ο Ήλιος του προσωπικού σου αγώνα όταν δύει σε βυθίζει σε βαθύ σκοτάδι το οποίο γίνεται όλο και πιο βαθύ μέχρι όμως να ξανατυφλωθείς από τις ακτίνες της αυγής. Αυτόν τον Ήλιο τον οδηγείς εσύ. Είναι ο τροχός που γυρνάς καθημερινά. Και τα φώτα αυτής της αυγής που εσύ μόνος φέρνεις στη ζωή σου δε μπορούν να συγκριθούν με τα χλωμά «φώτα» χιλίων μητροπόλεων. Το ξέρεις καλά αυτό. Το ομολόγησε ένα όνειρο που φώλιασε στη σκέψη σου μετά από ένα γαλήνιο ύπνο. Για αυτό λοιπόν, για τον δικό σου Ήλιο που θα φανερώσει ο αγώνας σου, μη τους κάνεις τη χάρη…

Για την Τέχνη κάθε "Πολέμου".

Όταν περικυκλώνεις έναν εχθρό, άφησε του μία διέξοδο ανοικτή. Αυτό δεν σημαίνει ότι επιτρέπεις στον εχθρό να διαφύγει. Ο λόγος είναι ότι πρέπει να τον κάνεις να πιστέψει ότι υπάρχει για αυτόν ένας ασφαλής δρόμος διαφυγής, ώστε όταν τον πολεμήσεις να μην αντισταθεί με όσο θάρρος μπορεί να του δώσει η απελπισία...

Σουν Τζου

Δίχως συμβιβασμούς, δίχως μόδες..

Ανάθεμα τις μόδες σας

Τόσα χρόνια η ίδια ιστορία

Να μη μας πούνε ρατσιστές…

Από το κομμάτι "Αίμα και Τιμή" των Σύμφωνο Μολότοφ.

Μία μόδα για να διαδοθεί πρέπει να κάνει συμβιβασμούς. Πρέπει να κάνει ελιγμούς ώστε να διεισδύσει όλο και πιο πολύ στη κοινωνία. Πρέπει να αρνηθεί πράγματα ή να δεχτεί κάποια άλλα. Αντιθέτως μία υποκουλτούρα η οποία δεν αποσκοπεί στους στόχους που θέτει μία μόδα περιθωριοποιείτε περιχαρακώνοντας έτσι τις βασικές αρχές ύπαρξης της από τα «πρέπει» της κοινωνίας.

Αν λοιπόν θεωρήσουμε πως οι skinheads είναι μόδα τότε για να έχει μέλλον αυτή η μόδα θα πρέπει να βρει τρόπους να εξαπλωθεί. Πρώτο και βασικό βήμα όσον προσεγγίζουν αυτή τη φάση ως μόδα είναι να μη τους πουν ρατσιστές. Να μην τους πουν φασίστες, να μην τους πουν νεοναζί. Δεν προβληματίζονται για το τι σημαίνουν αυτά αλλά να μη τους χαρακτηρίσει κανείς έτσι γιατί αυτά θα σταθούν εμπόδια στη φάση. Όλοι οι άλλοι τίτλοι βέβαια είναι ευπρόσδεκτοι. Για να μπορέσουν λοιπόν να υπάρχουν αρχίζουν κατ αρχάς να προσαρμόζουν δικαιολογίες στα μέτρα τους ώστε να μπορέσουν να βρουν μία φόρμουλα για να αποδείξουν πως δεν είναι τίποτα από αυτά που αναφέρθηκαν. Έπειτα σειρά έχουν οι ρατσιστικές νοοτροπίες. Μακριά λοιπόν από τους skinheads αυτούς οι κακοχαρακτηρισμοί των μεταναστών, των πούστηδων, των ναρκομανών κ.λ.π. Βέβαια διατηρούν το «μένος» για τους χίπις άσχετα με το αν αυτοί αποτελούν μεγάλο κομμάτι του κοινού τους. Η ιστορία λοιπόν εξελίσσετε κάπως έτσι και αντικρίζεις δήθεν πατριώτες στο ίδιο μικρόφωνο με αναρχικούς, κάποιους που κατ άλλα δεν ασχολούνται με πολιτική σε πολιτικοποιημένες antifa συναυλίες, χίπικα γκομενάκια να χειροκροτούν και ραστάδες να κάνουν pogo…

Επειδή βασικό χαρακτηριστικό της δικιάς μας γενιάς είναι η αξιοπρέπεια οφείλουμε αυτό που αγαπάμε να το διατηρούμε αληθινό και καθαρό. Αυτή η υποκουλτούρα λοιπόν δεν έχει σκοπό να γίνει μαζική διασκέδαση. Αν υπάρχει κάτι μαζικό που επιθυμούμε αυτό είναι η αντίδραση. Όχι οι μπυροποσίες, οι διακοπές και τα γκομενιλίκια. Σκοπός μας είναι η ύπαρξη αυτών των παρεών, αυτών των ομάδων, αυτών των ατόμων που δε τους νοιάζει αν θα τους πούνε ρατσιστές ή φασίστες. Τους νοιάζει να χαράζουν τον δρόμο τους αυτοί. Δίχως να προσαρμοστούν σε κανέναν κοινωνικό καθωσπρεπισμό. Αν δεν γουστάρουν να γίνεται η γειτονιά τους γκέτο θα το πουν ωμά και ξεκάθαρα. Αν δε γουστάρουν τα πουστράκια ομοίως. Αν σιχαίνονται τους βολεμένους αστούς και τα κόμματα θα το δηλώσουν. Δεν έχουν ανάγκη να κρύψουν τίποτα ώστε να γίνουν αποδεκτοί γιατί δε θέλουν να είναι πουθενά αλλού αποδεκτοί πέρα από το δικό τους κύκλο.

Η ανάγκη λοιπόν της δικής μας υποκουλτούρας είναι η εξάπλωση σε συνειδήσεις και όχι σε συνήθειες. Αγαπάμε τη φυλή μας, θέλουμε να μείνουμε διαφορετικοί, αγαπάμε τη Πατρίδα μας και πιστεύουμε στη κοινωνική δικαιοσύνη και την αξιοκρατία. Όπως και να μας ονοματίσουν λοιπόν δεν έχουμε να δώσουμε καμία εξήγηση. Όποιος πραγματικά θέλησε να δει ποιοι πραγματικά είμαστε το έκανε και διάλεξε στη συνέχεια τη πλευρά του. Χρειαζόμαστε ανάμεσα μας προσωπικότητες. Κάθε ένας skinhead ανάμεσα μας σέρνεται στα μέτωπα δεκάδων καθημερινών πολέμων. Αν δεν είναι ικανός ή δε θέλει να πολεμήσει ας μείνει μακριά μας. Είναι δύσβατος και παράξενος ο δικός μας δρόμος. Αλλά ξέρουμε πολύ καλά πως είναι τουλάχιστον αληθινός. Είναι ο δικός μας δρόμος, που διάνοιξαν οι δικές μας προσπάθειες και η δική μας θέληση. Και αν υπάρχει κάτι για το οποίο θα είμαστε πάντα περήφανοι είναι πως συνεχίζουμε να πορευόμαστε σε αυτή τη ρομαντική τροχιά ….

Oi! η μουσική των Skinheads!

Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μας ένα βιβλίο σχετικά με μία προσέγγιση στην υποκουλτούρα των Skinheads. Οι εκδόσεις οι οποίες το εξέδωσαν είναι "αριστερού προφίλ" με βάση τους προσδιορισμούς της κοινωνίας ενώ ο συγγραφέας έχει ασχοληθεί και με άλλα παρόμοια θέματα. Φυσικά δεν ανήκει ούτε έχει πρόσβαση στα δεδομένα της δικής μας ευρύτερης κοινότητας αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να βρεί κάποια στοιχεία μέσω διαφόρων ιστοσελίδων.Το θετικό σε αυτό το βιβλίο είναι η προσέγγιση την οποία κάνει ο συγγραφέας η οποία μπορεί να χαρακτηριστική ως ικανοποιητική μιας και δε περιμένουμε πολλά πράγματα από πολιτικά και κοινωνικά ορθούς συγγραφείς. Αν λοιπόν βάλουμε στην άκρη για λίγο το μανδύα του "αντιφασισμού" τότε μπορούμε να διακρίνουμε όσα και εμείς πιστέυουμε για αυτή την υποκουλτούρα. Βέβαια δε λείπουν οι σημαντικές ανακρίβειες κάτι το οποίο από όσο φαίνεται οφείλεται σε άγνοια, ίσως και κάποιες σκοπιμότητες. Συνίσταται να το δανειστείτε από κάποιον που το έχει για διάβασμα και προσεκτική μελέτη.

Ο εθνικισμός στο λιμάνι...

Άλλη μία είδηση η οποία αφορά τον Πειραιά! Νέο blogspot από τους εθνικιστές και skins του Ολυμπιακού!

http://www.rednationalist.blogspot.com/

Nέα Κυκλοφορία!

Νέα κυκλοφορία από τους βεταράνους Skins από τον Πειραιά οι οποίοι επέστρεψαν δυναμικά με 8 νέα κομμάτια. Όλα τα κομμάτια είναι με Ελληνικό στίχο κάτι αρκετά ευχάριστο για τη σκηνή μας.