Παραμένουμε από εκείνους τους ρομαντικούς που η Πατρίδα στροβιλίζεται μέσα στις καρδιές τους σαν ένα φλογερό συναίσθημα που σπάει τις χορδές του χρόνου και ξετυλίγεται σε μία αιώνια συνέχεια και αλήθεια…Διαλέξαμε να δώσουμε πνοή σε αυτό το συναίσθημα όπως διαλέξαμε να βαφτιστούμε και στη θρησκεία του Αίματος Δε μας νοιάζει ποια Πατρίδα μας δείχνουν τα σύνορα και τα κράτη. Δε μας νοιάζει ποια σημαία στολίζει σήμερα κάποιο λόφο. Δε μας νοιάζουν τα ψέματα τους για το αίμα που κυλάει στις φλέβες μας… Εμείς ξέρουμε ποια παρακαταθήκη μας άφησαν αυτοί που έφυγαν όπως ξέρουμε να αφουγκραζόμαστε τον αγέρα στη ψηλότερη κορφή, τα κύματα της πιο σκοτεινής θάλασσας και τους ψιθύρους κάποιων ‘νεκρών’ θεών. Ξέρουμε στη φλόγα να αντικρίζουμε τις χιλιάδες ψυχές και στις στάχτες αυτά που θα γεννηθούν.Μη μας ρωτήσετε ποια είναι η Πατρίδα μας γιατί δεν έχουμε πετάξει ακόμα όσο μακριά είναι τα όρια της. Μη μας ρωτήσετε γιατί πιστεύουμε ακόμα σε αυτή γιατί είναι ήδη γραμμένο στα δικά μας ιερά βιβλία. Εκείνα που δε γραφτήκαν με μελάνι προσκυνητών ούτε με τη πένα των λόγιων. Είναι γραμμένα από Αίμα. Το Αίμα παιδιών, ηρώων, πολεμιστών, εργατών, γονέων…Και αυτά τα βιβλία δεν παραποιούνται, δεν καίγονται και δεν σβήνουν. Θα βρίσκονται πάντα εκεί που οδηγεί ο δρόμος της αρετής. «Θέλω να ξέρετε πως ο γιος και αδελφός σας πέθανε με το χαμόγελο στα χείλη, γιατί κράτησε μέχρι τέλους τον ιερό όρκο που έδωσε να θυσιαστεί χάριν της ελευθερίας της Κύπρου»Στέλιος Μαυρομμάτης –Αγωνιστής της ΕΟΚΑ. Απαγχονίστηκε στις 21/9/1956. Ήταν 24 χρονών. Aγαπημένοι μου γονείς,….αυτή είναι η τελευταία ημέρα μου…Η τύχη της πατρίδας μας κρίνεται από την αποφασιστική μάχη που άρχισε στη νότια θάλασσα, στα νερά της οποίας θα πέσουμε σαν τους ανθούς της κερασιάς…Σας ευχαριστώ για τα 23 χρόνια φροντίδας και στοργής που μου δείξατε…Να με σκέφτεστε και να ξέρετε ότι ο Ισάο σας πέθανε για την Πατρίδα.. Θα πετάξει μαζί και ο αρχηγός του σμήνους μας και άλλοι φίλοι…Στόχος μας είναι τα εχθρικά αεροπλανοφόρα …Ελπίζω ο θάνατος μας να είναι ξαφνικός και στιγμιαίος, σαν ένα κρύσταλλο που σπάει »Τελευταίο γράμμα του εικοσιτετράχρονου ιπτάμενου κελευστή του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού ναυτικού Μασούο Ισάο προς τους γονείς του.
