Skinhead Front
" Το ουρλιαχτό της αγέλης μας πάντα θα είναι απωθητικό για τα κοπάδια "



Οι «παραδοσιακοί»…


Πως θα τους αναγνωρίσετε… Πως θα γίνεται και εσείς ένας από αυτούς…

Περνάς μεσημέρι από γνωστές πλατείες και βλέπεις skins...
Είναι η εργατική τάξη που αναπαύεται. Αν είναι στο δεύτερο καφέ σημαίνει ότι έχουν ανοίξει και τα μάτια τους. Το μεσημέρι το φαγητό θα το έχει έτοιμο η μαμά, όπως και το νέο σιδερωμένο fred perry.
Περνάς από τα βόρεια προάστια και βλέπεις ξαφνικά τύπους με μπλουζάκια 4skins…
E μόλις κατέφθασε η νέα παραγγελία που έκαναν. Φοβερό συγκρότημα, κατέβασαν όλα τα κομμάτια του σε mp3 και στο σαλόνι με το home cinema βάζουν τέρμα το Evil.
Καλώδια.
Τα χέρια των ηρώων τις εργατικής τάξης είναι συνηθισμένα σε καλώδια. Όχι βέβαια σε αυτά των κομπρεσέρ, μπαλαντέζας, τρυπανιών αλλά σε αυτά του μικροφώνου, των ηχείων. Αλλά και τα δύο ρεύμα χρειάζονται.
Βία.
Όπου τους παίρνει είναι αντί. Όπου δε τους παίρνει είναι πατριώτες ή κάτι άλλο.
Λεφτά.
Να είναι καλά οι άνθρωποι που τους συντηρούν.
Rockabilly-Psycobilly.
Aπαραιτήτως. Έχει γίνει must. Νekromantix, Meteors, Mad Sin, Demented και άγιος ο Θεός.
Ska
Σημάδι του πόσο μπροστά είσαι. Έχεις αφήσει να τρώνε τη σκόνη σου οι συντηριτικοί, οι γραφικοί, οι ρατσιστές και όλα αυτά τα ξεπερασμένα πράγματα. Είσαι ο one step beyond άλλωστε, μη το ξεχνάς.
Παραλίες- Campings - Διακοπές.
Ο σκληρός χειμώνας πέρασε. 3 μήνες διακοπές.
Μπάτσοι.
Τα κρατητήρια της Ελλάδος έχουν να πούν πάρα πολλά αν μιλούσαν. Δεκάδες προσαγωγές παραδοσιακών skins. Οι τοίχοι μέσα είναι χαραγμένοι με τα ψευδώνυμα τους. Το Α.C.A.B.σε όλο του το μεγαλείο. Εξαιρέσεις είναι κάποιες υποθέσεις ναρκωτικών μιας και είναι παιδιά του δρόμου.
Αλκοόλ.
Η παρηγοριά της σκληρής ζωής. Οι ντουζίνες μπουκαλιών σε ορόφους εργοταξίων είναι δικές τους.
Διασκέδαση.
Πάρτυ και συναυλίες κρατάνε δυνατά τη παράδοση της υποκουλτούρας ζωντανή.
Πολιτική.
Κουραστικά και γραφικά πράγματα. Μόνο με antifa, αριστερούς, χίππιδες, θαμώνες κρατικών ασύλων και σία.


Πως θα γίνεις ένας από αυτούς.
Πρώτον τους γνωρίζεις στα βόρεια προάστια ή στη πλατεία μετά τη δουλειά. Μετά πας για ψώνια στο μοναστηράκι ή ανάλογα σε κάθε πόλη στα μαγαζιά. Παίρνεις στρατιωτικά, αρβύλες, μπουφάν, άσπρα κορδόνια. Μετά γεμίζεις τη τσάντα σου με cdr που σου έγραψαν. Μετά κάνεις λογαριασμό στο myspace και βγάζεις φωτογραφίες. Έπειτα ξεκινούν τα δύσκολα. Ταξίδια, τουρισμός, κάνα μεροκάματο που και πού, extra χαρτζιλίκι, συναυλίες, πάρτυ,tattoo, κραιπάλες κ.λ.π. Και πλέον είσαι και εσύ ο απόλυτος skinhead.
Kαι μη ξεχνάμε. Είσαι πατριώτης αλλά κάνεις συναυλίες με αυτούς που καίνε Ελληνικές σημαίες γιατί είναι φίλοι. Ναρκωτικά επιτρέπονται τις δύσκολες ώρες. Οι πίστες παίρνουν φωτιά από τις αρβύλες. Οι skingirls βγάζουν και αυτές φώτο για τα διεθνή βιβλία. Κρατάνε και αυτές τη παράδοση ζωντανή. Οι μοικάνες πλέον πέρασαν. Καράφλα για πάντα. Ενάντια σε κάθε είδους ρατσισμό μιας και οι τελευταίοι που έβριζες (χίππις) είναι πια φίλοι σου. Πάντα το οκ από τους νταβατζίδες. Η πολιτική είναι σκλαβιά. Γάμα, φάε, πίνε και πόζαρε είναι η μόνη λύση. Διαφέρεις από τις μάζες και τις μόδες. Oι ρίζες σου είναι σε ένα τροπικό νησί. Είσαι ο cool, η μούρη, ο "έτσι", ο "κακός", το "αλάνι" και όλοι σε κοιτούν. Κρατάς στα χέρια σου τη παράδοση.